Jij kan niet opruimen daarom is ons huis te vol
Regelmatig melden zich cliënten met een vervelend probleem: het gezinshuis is veel te vol en daardoor staat de relatie onder grote druk.
Op het eerste gezicht is de vrouw degene die een probleem heeft:
- Zij kan geen afscheid nemen van spullen.
- Ze moppert op haar man en kinderen dat zij zoveel rommel maken en haar niet helpen.
- Als haar man iets opruimt, krijgt hij enorme strijd omdat hij volgens haar de verkeerde dingen heeft weggedaan.
- Tot slot is haar visie op de situatie de enige juiste. Wat hij ook te zeggen heeft, hij ziet het verkeerd.
Je komt gemakkelijk in de verleiding haar een moeilijk en misschien zelfs wel onaangenaam mens te vinden. Met hem heb je een beetje medelijden. Hij heeft ook medelijden met zichzelf daarom is hij uitgecheckt uit de relatie.
Maar is je eerste indruk juist? Ligt het allemaal aan haar? Natuurlijk niet!
Alle posts over Ruzie over het huishouden
Waar komt dit patroon vandaan?
Hoe komt het toch dat zoveel mensen worstelen met dit patroon? Ik heb daar veel over nagedacht en heb een theorie die ik wel met jullie wil delen. Ik denk dat het komt door hoe we omgaan met verwachtingen die we van onszelf en elkaar hebben.
- De vrouw is hoofdverantwoordelijke voor het huishouden
- Ze heeft moeite met opruimen en baalt ervan dat ze faalt in haar taak
- De man heeft moeite met assertief en ondersteunend een grens trekken hij wordt kwaad omdat zij haar taak niet goed doet.
- Ze voelen zich beide niet gesteund en worden kwaad.
In het stukje hieronder schrijf ik heel traditioneel over vrouw-man. Bij de cliënten die vast zitten in deze problematiek is de verdeling vaak zo. Uiteraard kan de situatie ook andersom zijn of kan er een vrouw-vrouw, man-man relatie zijn.
De vrouw is de hoofdverantwoordelijke
In de meeste relaties is de vrouw hoofdverantwoordelijke voor het huishouden. Zelfs als zij niet alles doet, is zij degene die
- De taken verdeelt,
- In de gaten houdt wat wanneer moet gebeuren en
- Beslist over de inrichting van het huis.
De vrouw beslist dus over wat bewaard wordt en wat wordt weggegooid of vervangen. De vrouw is meestal ook degene die beslist waar spullen worden opgeborgen. Wie heeft bij jou thuis besloten in welke kast de borden staan?
Natuurlijk zijn er ook genoeg relaties waar de verdeling anders is.
De vrouw heeft moeite met weggooien
Het is dus haar taak is om te beslissen over wat mag blijven en wat wordt weggedaan. Helaas heeft ze moeite met afscheid nemen van spullen. Ze bewaart te veel en op een gegeven moment is het huis vol.
Er kunnen allerlei redenen zijn waarom iemand moeite heeft met wegdoen van spullen. De meeste mensen vinden het niet super leuk. We zijn genetisch geprogrammeerd om te bewaren. Ik zie vaak dat mensen met kenmerken van ADHD of autisme geneigd zijn om veel te bewaren.
Ze vinden beide dat de vrouw faalt
De vrouw ziet het als haar taak om te zorgen dat er wordt opgeruimd en ze merkt dat ze het niet voor elkaar krijgt. Ze faalt in haar eigen ogen en baalt daar ontzettend van. Ze wil niet falen. Ze begrijpt prima wat er zou moeten gebeuren, ze krijgt het alleen niet voor elkaar. Je ziet twee dingen:
- De vrouw heeft altijd heel veel plannen om echt op te gaan ruimen
- De vrouw verzet zich tegen elke vorm van inmenging want het is haar taak en zij wil er de controle over houden.
De man ziet het ook als haar taak om op te ruimen. Je ziet twee dingen:
- Hij heeft (altijd, veel) kritiek op haar want ze doet haar taak niet goed en hij zou graag in een minder vol en rommelig huis wonen.
- Zo nu en dan ruimt hij eens op, rücksichtslos en zonder met haar te overleggen. Hij zal haar wel even laten zien hoe het moet.
Is er ook iets dat de man niet kan?
O ja, de man speelt een net zo grote rol als de vrouw. Met een andere partner was het misschien wel heel anders gegaan. De kans is groot dat hij ook moeite heeft met overzicht, opruimen en wegdoen. Het is niet voor niks dat hij die taken overlaat aan zijn vrouw. In elk geval mist de man vaardigheden op het gebied van:
- Zijn partner steunen bij iets dat moeilijk voor haar is
- Kalm en assertief aangeven wat hij wil
- Op een vriendelijke manier een taak of verantwoordelijkheid van zijn vrouw overnemen.
Omdat ze niet meer met elkaar kunnen praten, raken ze steeds verder vast in een negatieve dynamiek die uiteindelijk hun hele relatie onder druk zet. Ze voelen zich allebei niet gesteund, niet gewaardeerd en niet begrepen. Ze zijn allebei boos omdat de ander niet verandert.
Wil jij je huishouden meer ontspannen, efficiënter en opgeruimder?
Kun jij wel wat inspiratie en tips gebruiken? Schrijf je dan in voor de Tips voor een prettig huishouden. Elke week een praktische tip in je mailbox.
Kun je er iets aan doen?
Herken jij dit patroon? Zitten jij en je partner vast in deze nare dynamiek? Er is beslist iets aan te doen. Er is vooral een andere manier van denken nodig over wat er gebeurt in jullie huishouden. Hieronder laat ik je die manier van denken zien. Het is wel gemakkelijker om verandering voor elkaar te krijgen als je open staat voor hulp van buiten, van mij bijvoorbeeld.
Het verschil tussen wil niet en kan niet
Er is een groot verschil tussen iets niet willen en iets niet kunnen. Het is best mogelijk dat jij of je partner een vaardigheid mist waardoor dingen die heel simpel lijken toch moeilijk zijn om te doen. Lege verpakkingen weggooien of de vaatwasser uitruimen kan in principe iedereen wel maar de vaardigheid om het dag in dag uit consistent te doen, heeft niet iedereen. In de blog “Ik heb het je al 100 keer gevraagd!“, leg ik uit hoe dat zit.
Als jullie huis veel te vol is hebben jij of je partner waarschijnlijk moeite met één of meer van deze vaardigheden:
- Plannen
- Overzicht houden
- Afscheid nemen van spullen
- De dag indelen
- Zich niet laten afleiden
- Inschatten hoe veel tijd het kost om een klus te doen
- Zich losrukken van je telefoon
- Voorkomen dat je impulsief aan iets anders begint
- Emoties in bedwang houden
We hebben vaak de neiging om te denken dat iemand met opzet niet doet wat we vragen. Die insteek heeft grote gevolgen. Je krijgt al snel het gevoel dat je partner geen respect voor je heeft of misbruik van je maakt. De volgende stap is dan gauw gezet: je wordt kwaad en je krijgt ruzie. Begrijpelijk maar ook jammer want die ruzie lost niets op.
Echt waar: als jij meerdere keren met je partner hebt besproken dat hij of zij iets zal doen en het gebeurt toch niet dan KAN je partner iets niet. Hij begrijpt wat hij moet doen, hij wil het doen maar hij KAN het niet (of zij natuurlijk).
Boos worden helpt niet
Jullie zijn niet in deze situatie terecht gekomen omdat hij of zij een rotzak is! Jullie zijn in deze situatie terecht gekomen doordat je moeite hebt met bepaalde vaardigheden. Vaardigheden ontwikkelen kost tijd en geduld. Het helpt dus niet om boos te worden.
Sterker nog, hoe harder je schreeuwt hoe minder verandering er komt. Of leer jij soms beter als je wordt afgebekt?
Daarom zeg ik: “Verwar onvermogen niet met onwil.” Onwil kun je “afstraffen” onvermogen gaat nooit over door kwaadheid en straf.
Merk jij dat je toch boos wordt en blijft? Met deze vijf stappen kalmeer je jezelf.
Het kan best zijn dat jij een moeilijke partner hebt getroffen met een best wel groot onvermogen. Dat is niet gemakkelijk voor jou. Je mag best medelijden met jezelf hebben! Het is zwaar, per slot van rekening. Je kunt hem alleen niet veranderen door kwaad te worden.
Houd serieus rekening met de mogelijkheid dat jij ook moeilijke kanten hebt of dingen die je niet zo goed kunt en dat die bijdragen aan de situatie.
Pak het onvermogen aan
Je kunt dus iets niet:
- Afscheid nemen van spullen bijvoorbeeld.
- Of je geduld bewaren als je overprikkeld raakt.
- Op een kalme assertieve manier voor je eigen belangen opkomen.
- Niet onmiddellijk in de reddersstand springen als je partner een probleem heeft.
Je partner is niet geschikt als therapeut. Jij bent dus aan zet om hulp te regelen voor jezelf. Regel die hulp! Je kunt je partner niet veranderen maar jezelf wel. Welke partner jij ook bent, jij hebt de sleutel in handen om de dynamiek in jullie relatie te veranderen.
Breek uit het oude patroon
Er moet opgeruimd worden. De partner die moeite heeft met afscheid nemen van spullen, staat voor een moeilijk en pijnlijk traject, hopelijk met professionele hulp. De andere partner heeft twee keuzes: de partner daarin steunen of doorgaan met de oude verwijten.
Steunen betekent:
- Vooruitgang benoemen en erkennen hoe moeilijk het is.
- Hand en span diensten verrichten waar het kan
- Vooral nog even geduld hebben.
Doorgaan op de oude weg betekent:
- Negatieve opmerkingen maken.
- Steeds de focus leggen op wat nog niet gedaan is.
- Minachtend gniffelen elke keer als de partner vastloopt.
Is het oplosbaar?
Soms wel soms ook niet, helaas. Als beide partner bereid zijn om echt te werken aan verandering, kan er veel. Houdt er rekening mee dat een opgeruimd huis niet genoeg is. Er moet ook een oplossing gevonden worden voor oud zeer aan beide kanten. Helaas eindigt het ook wel eens met een huis dat opgeruimd wordt omdat er door een echtscheiding verhuisd moet worden.
Soms is de gebruiksaanwijzing van één van de partners zo ingewikkeld dat de andere partner een leven alleen verkiest. Dat kan ook natuurlijk.
Volgende post in de serie:
- Waar komt die ruzie vandaan?
- Onvermogen: Ik heb het je al 100 keer gevraagd! of
- Onwil: Ik kan wel opruimen maar ik WIL het niet!
- Minachting: Jij bent niet goed genoeg
- Ongelijke taakverdeling: Wie is de baas over de taakverdeling?
- Als je partner met opzet fouten maakt en jou voor het werk laat opdraaien
- Hoe je communiceert maakt alle verschil van de wereld:
- Oplossingen
Een overzicht van alle blogposts over communicatie over het huishouden vind je hier.
Als je meer coaching nodig hebt, kun je met mij contact opnemen.
Meer lezen?
even over dat rollenpatroon, ik WIL niet de sloof zijn, HIJ is degene die koopziek is en teveel troep heeft, niet opruimt . EN ik ben me bewust dat hij niet zal veranderen. De vraag is of ik zo’n leven wil? Nee dus… Ik denk dat het beter is als we apart wonen hij met zijn zooitje in zijn eigen huis, en ik in een leeg opgeruimd huis met tijd voor mezelf. Het is niet altijd de vrouw die faalt, denk aan uw rollenpatronen in uw adviezen……
He Gwenne, wat een lastige situatie zit je in. Natuurlijk is het niet altijd de vrouw die faalt. Dat zeg ik ook nadrukkelijk. Deze dynamiek komt in alle varianten voor helaas. Hopelijk vond je nog wel steun in de informatie? Misschien vind je meer herkenning in Ik heb het je al 100 keer gevraagd Ik wens je veel sterkte.